Een mysterieuze wereld wacht op je in het Natural History Museum in Londen, waar de nieuwe tentoonstelling Color and Vision ons herinnert aan de vreemde geschiedenis van ons visuele systeem
Mensen hebben een hele industrie nodig om de irisatie van een spreeuw te creëren
Trustees van de NHM
Kleur en visie, Natural History Museum, Londen, tot 6 november
NEEM de tijd over de fascinerende neonkunstwerken van Liz West in de foyer van het Natural History Museum in Londen, want de duisternis wacht op je bij Color and Vision, de nieuwste tentoonstelling. Het is niet zo dat de zon 550 miljoen jaar geleden niet scheen, waar dit verhaal begint – toen waren er nog geen ogen om te zien.
De chemische en structurele basiscomponenten van het gezichtsvermogen bestonden al lang voordat het zich ontwikkelde. Er is iets gebeurd dat de ogen levensvatbaar heeft gemaakt, hoewel de exacte aard van die innovatie mysterieus blijft. Maar zodra visuele informatie iets betekende, was er geen houden meer aan – of het leven. Want met visie komen voortbeweging, predatie, complex gedrag en, uiteindelijk, bewustzijn.
Kleur en zicht is een geweldige manier om kleuren te verklaren rol in dit verhaal, hoewel de curatoren soms meer afbijten dan ze kunnen kauwen, zoals wanneer ze proberen het verschil uit te leggen tussen een half dozijn soorten samengestelde visie.
De beste inzichten komen van de objecten zelf. Een voorbeeldkaart van geverfde wol herinnert ons eraan hoe moeilijk het voor mensen is geweest om kleuren uit hun omgeving te halen. Voor het grootste deel van onze geschiedenis hebben we een palet met dood blad gebruikt. Gouldamadines daarentegen hebben koppen van verschillende kleuren (zwart, rood, geel), kauri's wikkelen hun lichaam rond kleurrijke schelpen en weekdieren leggen iriserend parelmoer – een van de mooiste materialen van de natuur – gewoon om hun schelpen te versterken.
We hebben echter een volledige industriële basis nodig voordat we eerlijk kunnen zeggen, zoals de tentoonstelling doet, dat “wij de enige soort zijn die de macht heeft om te kiezen wat kleur voor ons betekent”. 8221;. Zelfs dan worden we er constant aan herinnerd dat onze kleurenvisie een relatief recente aanwinst is en dat het genetisch een puinhoop is. Dit betekent dat er een wereld van verscheidenheid, schoonheid en betekenis is die mensen gewoon niet kunnen zien.
Bezoek deze tentoonstelling en poets er tegenaan. Het is een griezelige reis.
Dit artikel verscheen in print onder de kop “Vreemd ongezien”
